Sztuka teatralna i spotkanie z aktorami to dla dzieci zawsze wspaniała i atrakcyjna  forma nauki oraz dobra metoda wychowawcza.

Przekonali się o tym uczniowie klas I-III oraz dzieci przedszkolne z Zespołu Szkół w Niebocku udając się 27 lutego do Brzozowskiego Domu Kultury na przedstawienie pt. "Brzechwolandia". Inscenizację wystawiał Narodowy Teatr Edukacji im. Adama Mickiewicza z Wrocławia.

Każdy zapewne zna wiersze Jana Brzechwy, ale kiedy spotyka się z nimi w wersji scenicznej, z pewnością odbiera je z jeszcze większą zabawą i przyjemnością. Na opisywanej sztuce dzieci mogły obejrzeć przygody zabawek, które wymyśliły podróż do Brzechwolandii, czyli takiej krainy wyobraźni, gdzie wszystko jest możliwe. Wraz z aktorami mogły przypomnieć sobie, albo dopiero poznać, barwne postacie z wierszy  Jana Brzechwy, np. Lenia, Samochwałę, Skarżypytę czy Kłamczuchę. Mogły też posłuchać piosenek o znakach przestankowych czy rozlanym atramencie. Dzięki przedstawieniu mogły również nauczyć się, jak powinno się w życiu postępować i jak unikać złego zachowania w domu, w szkole czy na podwórku.

Była to więc dla wszystkich zarówno lekcja dobrego zachowania, jak też doskonała przygoda przenosząca w świat dziecięcych marzeń pełen zabawy i muzyki.

Uczniowie naszej szkoły zawsze chętnie biorą udział w żywych spotkaniach ze sztuką teatralną.
Od wielu już lat dzieci z klas I-III jeżdżą na cykliczne przedstawienia wystawiane przez Katolicki Teatr Edukacji z Krakowa na naszym terenie. Tym razem, 7 listopada br. na scenie Brzozowskiego Domu Kultury uczniowie mieli okazję zobaczyć sztukę wyreżyserowaną na motywach baśni braci Grimm pt. "Jaś i Małgosia". Wszyscy mali widzowie z zapartym tchem i w dużych emocjach przeżywali sytuacje odgrywane na scenie, dodatkowo wzmocnione przez piękną scenografię, ciekawe stroje i świetnie odgrywających swe role aktorów. Nie do przecenienia była też warstwa edukacyjna przedstawienia. Dzieci podczas inscenizacji mogły uświadomić sobie wiele ważnych przekazów, np. że nie należy ufać obcym, albo jak ważna jest komunikacja w rodzinie i odpowiedzialność za drugiego człowieka. Mogły zrozumieć, że w życiu trzeba być odważnym i nie poddawać się w walce z przeciwnościami losu. Aktorzy w intrygujący sposób przeprowadzili młodych widzów przez meandry przygód siostry i brata porzuconych w lesie przez złą macochę i choć wielu znało zakończenie, to i tak każdy czuł się tak, jakby był w samym centrum tych niezwykłych wydarzeń. Zadziałała magia teatru! I na pewno nie była to dla naszych uczniów ostatnia z nim przygoda.